Odszedł Zbigniew Patalas

Zbyszek….

Hm… napisać o nim krótko, by opowiedzieć jaki był… niemożliwe…

Jego talenty, pasje, zainteresowania wystarczyłyby na obdzielenie wielu osób i każda z nich byłaby postacią pełną i barwną.

Był utalentowanym architektem o wielkiej inwencji twórczej. Projektował jak rzemieślnik -artysta; wolny od „poczucia misji” za to z gruntowną praktyczną wiedzą o tajnikach sztuki budowlanej. Do pracy podchodził z pasją, zaangażowaniem wyczuciem i kulturą. Nie interesowały go tematy miałkie w których nie było miejsca na kreację. Im trudniejsze czy bardziej złożone lub niezwykłe było zadanie projektowe, im więcej problemów do rozwiązania, tym większą frajdę znajdował w ich rozwikłaniu i tym większą czerpał z tego satysfakcję. A że przy okazji pod jego ręką rodziły się perełki- cóż, tak wyszło, skutek uboczny…

Utalentowany plastycznie - miał lekką rękę, wyobraźnię i polot.

Machnąć mały obrazek? -3 minutki. Duży format? -Wystarczy pół godzinki. Wyrzeźbić coś? - Proszę bardzo . A wszystko to bez zadęcia, bez oczekiwania na hołdy i oklaski.

Za to chętnie i otwarcie wyrażał uznanie a nawet zachwyt wobec twórczości innych.

Interesy prowadził rzetelnie i odpowiedzialnie, przy czym obdarzony poczuciem humoru i dystansem do siebie samego zawsze był skory do żartów i psikusów.

Był osobę niezwykle zajętą, ale zawsze znalazł czas na zabawę, imprezy, spotkania i rozmowy z przyjaciółmi.

Miał wielki dar zjednywania sobie ludzi. Był człowiekiem otwartym, życzliwym zawsze chętnym do pomocy.

Miał wielkie serce. Kochał życie, kochał świat, kochał ludzi, samochody, motocykle i muzykę…. I miał tyle planów….

Zbyszku! Świat bez Ciebie nagle zrobił się pusty…

Spisała Anna Rokita

Biogram Zbyszka dostępny jest na stronie: https://archimemory.pl/pokaz/zbigniew_patalas,1274476